باکو کجاست ؟

باکو کجاست؟ پایتخت جمهوری آذربایجان چه تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است؟ این شهر چه جاذبه‌هایی دارد؟ برای پاسخ به این سوالات با آراس سیر همراه شوید.

باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان یکی از مقصدهای توریستی مهم در آسیا است. تور باکو مجموعه‌ای از بهترین تفریحات و جاذبه‌های این شهر را در بر می‌گیرد و فرصتی عالی برای سفر به یکی از شهرهای جذاب آسیا است؛ شهری که تلفیقی از شرق و غرب و ترکیبی بی‌نظیر از سنت و مدرنیته است. در شهر باکو، بافت تاریخی شهر درست در کنار معماری مدرن قرار دارد. تلیفیقی بی‌نظیر که نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند. جمعیت این شهر در سرشماری سال ۲۰۱۵، برابر با ۱۲۲۹۱۰۰ نفر بوده است.

درباره باکو

بخش قدیمی باکو

باکو پایتخت جمهوری آذربایجان است. این شهر در سواحل غربی دریای خزر و ضلع جنوبی شبه‌جزیره آب‌شوران قرار دارد و در اطراف پیچ‌وخم عریض خلیج باکو واقع شده است. این خلیج که در پناه جزایر مجمع‌الجزایر باکو قرار گرفته، بهترین بندرگاه در دریای خزر را ایجاد کرده است در حالی که شبه‌جزیره آب‌شوران، آن را در برابر وزش بادهای شدید شمالی حفظ می‌کند.
اسم این شهر احتمالا اختصاری از کلمه فارسی «باد کوبه» به معنای کوبیده شده توسط بادهای کوهستانی است. باکو اهمیت خود را مدیون صنعت نفت و کارکردهای اداری خویش است.

تاریخچه باکو

شهر باکو

اولین ارجاع‌های تاریخی به شهر باکو به سال ۸۸۵ برمی‌گردد گرچه شواهد باستانی‌شناسی از وجود سکونتگاهی در این منطقه خبر می‌دهد که چندین قرن قبل از میلاد مسیح وجود داشته است. از قرن یازدهم عصر حاضر، باکو در تصرف شروان‌شاهان بود؛ سلسله‌ای که این شهر را در قرن دوازدهم به عنوان پایتخت خود برگزید. این شهر برای یک دوره زمانی در قرن سیزدهم و چهاردهم تحت سلطه مغول‌ها درآمد. در سال ۱۷۲۳، پتر کبیر باکو را تصرف کرد ولی در سال ۱۷۳۵ به ایران بازگردانده شد. در نهایت روسیه در سال ۱۸۰۶ بر باکو مسلط شد. در سال ۱۹۲۰، این شهر پایتخت جمهوری آذربایجان شد.
هسته مرکزی باکوی امروزی، منطقه قدیمی شهر است؛ قلعه‌ای که ایچری‌شهر نام دارد. بیشتر دیوارها بعد از فتح این شهر توسط روسیان تقویت شدند و پابرجا ماندند. همینطور برج ۹۰ متری برج دختر که متعلق به قرن دوازدهم است.

جاهای دیدنی باکو

یرج های شعله باکو

شهر قدیم باکو بسیار زیبای و دیدنی است و چشم‌اندازهای فوق‌العاده‌ای دارد. با وجود هزارتویی از کوچه‌های باریک و ساختمان‌های قدیمی، جاذبه‌ای است که نباید از دست بدهید. این منطقه میزبان کاخ شروان شاهان است که اکنون به موزه تبدیل شده است. قدمت قدیمی‌ترین بخش‌‌های این کاخ به قرن یازدهم برمی‌گردد. از دیگر آثار به جا مانده از قرن یازدهم می‌توان به مسجد و مناره Synyk-Kala اشاره کرد که در سال ۱۰۷۸ و ۷۹ ساخته شده است. از دیگر بناهای تاریخی قابل توجه این مجموعه، دیوان خان یا تالار قانون است و همینطور مناره Dzhuma-Mechet و آرامگاه منجمی به نام Seida Bakuvi. این شهر احاطه شده در دیوار، در کنار برج دختر و کاخ شروان شاهان در مجموع به عنوان یکی از آثار میراث جهانی یونسکو در سال ۲۰۰۰ ثبت شده است.

در اطراف دیوارهای قلعه، خیابان‌های معمولی و ساختمان‌های جالب توجه و مدرن شهر باکو، قرار گرفته اند. در کنار اسکله، یک پارک جذاب قرار گرفته است. بیشتر کارخانه های صنعتی در انتهای جنوب غربی و شرقی شهر قرار گرفته اند. منطقه‌ی Greater Baku به یازده منطقه تقسیم می‌شود و تقریبا کل شبه جزیره آبشوران و جزایری که دورتر از نوک شبه جزیره قرار گرفته‌اند را در بر می‌گیرد.

اقتصاد باکو

برج های شعله باکو

پایه اصلی اقتصاد باکو بر استخراج نفت و تولید و فراوری مواد نفتی استوار است. وجود نفت در این منطقه از زمان‌های دور شناخته شده بود و از قرن پانزدهم، برای استفاده در چراغ‌های نفتی از نفت حاصل از چاه‌های سطحی استفاده می‌شد. استخراج مدرن و تجاری نفت در باکو از سال ۱۸۷۲ شروع شد. میدان نفتی باکو در ابتدای قرن بیستم میلادی، یکی از بزرگترین میدان‌های نفتی در کل دنیا بود و در زمان حکومت شوروی یعنی تا دهه ۱۹۴۰ هنوز یکی از بزرگترین میدان‌های نفتی باقی مانده بود. در اواخر قرن بیستم، بخش اعظمی از ذخایر نفتی که به راحتی قابل استخراج بود، از بین رفته بود. حفاری به لایه‌های زیرزمینی در سراسر شبه جزیره آبشوران و در بستر دریا گسترش یافت.

بعد از اینکه آذربایجان مستقل شد، شرکت‌های خارجی برای استخراج و کشف سایر میدان‌های نفتی بالقوه سودآور و توسعه آنها قرارداد بستند و پالایشگاه‌های جدید تاسیس شد. دکل‌های زیادی در خلیج مشرف به شهر، نصب شد. بسیاری از شهرهای تابعه باکو، در واقع مراکز حفاری هستند که با شبکه‌ای از لوله‌کشی به پالایشگاه‌های محلی و کارخانه‌های فراوری، متصل شده‌اند. نفت استخراج شده از باکو به باتومی در دریای سیاه منتقل می‌شود یا آن را با تانکرهایی از طریق دریای خزر و رود ولگا ارسال می‌کنند.

علاوه بر فرآوری نفت، باکو مرکز بزرگی برای تولید تجهیزات صنعت نفت است. ساخت فلز، کشتی سازی و تعمیر، ساخت ماشین آلات برقی، تولید مواد شیمیایی و مصالح ساختمانی و فرآوری مواد غذایی نیز به اقتصاد محلی کمک می‌کند.

آموزش و فرهنگ در باکو

فرهنگ باکو

علاوه بر این‌ها، باکو یک مرکز مهم فرهنگی و آموزشی است. این شهر میزبان دانشگاه دولتی باکو است که در سال ۱۹۱۹ پایه‌گذاری شده است. دو دانشگاه دیگر یکی دانشگاه خزر تاسیس شده در سال ۱۹۹۱ و دانشگاه فنی آذربایجان تاسیس شده در سال ۱۹۵۰، از دیگر دانشگاه‌های این شهر است. البته چندین موسسه آموزش عالی هم در این شهر مشغول فعالیت است که یکی از آنها تماما به صنعت نفت اختصاص یافته است.

آکادمی علوم آذربایجان شامل چندین موسسه علمی تحقیقاتی است. موزه‌های این شهر عبارت‌اند از موزه هنر که در سال ۱۹۲۴ تاسیس شده و مجموعه‌ای از آثار که به علم، تاریخ و ادبیات این کشور اختصاص دارند. این شهر چندین تئاتر هم دارد. فرودگاه بین‌المللی در جنوب شرقی شهر قرار دارد. آذربایجانی‌ها مهم‌ترین گروه قومی اهالی این شهر را تشکیل می‌دهند ولی گروه‌های قومی روس هم در این شهر زندگی می‌کنند.

باکو زادگاه Lev Davidovich Landau، برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۶۲ است.

تور باکو فرصتی بی‌نظیر است برای اینکه به این شهر دیدنی سفر کنید و با فرهنگ و تاریخ آن آشنا شوید. این تور یکی از محبوب‌ترین تورهای خارجی در آژانس‌های توریستی است و بسیاری از کسانی که می‌خواهند برای اولین بار به خارج از کشور سفر کنند، این شهر را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند.

برای رزرو تور باکو می‌توانید هم به‌صورت حضوری به شعبه آراس سیر در تبریز مراجعه کنید؛ یا می‌توانید با شماره‌های واتساپ همکاران‌مان در تماس باشید.

منبع: britannica

دیدگاه‌ خود را بنویسید

گفت و گورا شروع کنید...
سلام! سوالی داشتید؟
ما معمولاً در چند دقیقه پاسخ میدهیم
instagram default popup image round
Follow Me
502k 100k 3 month ago
اشتراک گذاری
اسکرول به بالا