تیم باستان شناسان درجریان کاوشهای انجام شده در جزیره هنشو که بزرگترین جزیره کشورژاپن است، بقایایی از شالیزارهای برنج کشف کردند که دست کم 2500 سال قدمت دارد.
به گزارش «آساهی شیمبون» این شالیزارها طی دوران «یایوایی» که مقارن با 300 قبل از میلاد تا 300 پس از میلاد بوده، کاشته شدهاند.
همچنین آثاری از شالیزارهای کوچک دیگری که قدمت آنها به همین دوران باز میگردد درهمین نواحی کشف شده اما شالیزارهای تازه کشف شده حدود 500 قطعه است و برخی اندازه گیریها مساحت این مزرعههای برنج را بالغ بر 530 فوت مربع برآورد کرده است.
کشف این شالیزارهای تازه نشان میدهد که کاشت برنج درژاپن، که امروزه ازمهمترین گونههای ژنتیکی برنج وموسوم به جاپونیکاست، بسیار زودتر ازآنچه که تا کنون تصور میشد، آغاز شده است.
تاکنون تحقیقات باستان شناسی زیادی درباره خاستگاه اصلی برنج به عنوان یکی ازمهمترین مواد غذایی بشر صورت گرفته که نشان میدهد برنج در 8200 – 13500 سال پیش در دره رودخانه پرل چین سرچشمه گرفته است. پیشتر، اسناد باستانشناسی حاکی از آن است که برنج در دره رودخانه یانگ تسه در چین اهلی شده باشد. برنج از آسیای شرقی، به مناطق جنوبی تر و آسیای جنوبی گسترش و توسط تاجران به اروپا وسپس از آسیای غربی واروپا به آمریکا راه یافت.
هرچند که اکنون دهها هزار نوع برنج وجود دارد، اما اینها در دو زیرگونه کلی جای میگیرند که ایندیکا و جاپونیکا نام دارد. نوع “جاپونیکا” چسبناک با دانه های کوتاه است، در حالی که برنج “ایندیکا” غیرچسبناک و با دانههای بلند است.درسال 2011، یک تیم بینالمللی تاریخ تکامل برنج را با استفاده از دادههای ژنتیکی بررسی کرد.
مطالعه نقشه ژنتیکی برنج حاکیست که این گیاه فقط یک بار توسط انسان اهلی شد، و از آنجا به سایر نواحی انتقال پیدا کرد نه اینکه توسط گروههای مختلف به طور جداگانه و مستقل کشت شده باشد.
این مطالعات که نتایج آن در نشریه آکادمی ملی علوم آمریکا چاپ شده، حاکیست که برنج اولین بار حدود 9 هزار سال قبل در چین کشت شده است.
یک تئوری دیگر حاکیست که دو زیرگونه اصلی برنج یعنی جاپونیکا و ایندیکا به طور جداگانه و در نواحی مختلف آسیا کشت شدند.بررسی اختلافات بزرگ ژنتیکی میان این دو زیرگونه از این نظریه پشتیبانی میکند. چندین تلاش برای بازسازی تاریخ تکامل این محصول نیز موید این نظریه است.
پژوهشگران با استفاده از الگوریتمهای کامپیوتری به این نتیجه رسیدند که جاپونیکا و ایندیکا دارای یک ریشه مشترک بوده اند زیرا شباهت ژنتیکی آنها به یکدیگر بیش از هر گونه برنج وحشی دیگری که در چین یا هند یافت میشود، بود.
دادهها به ریشه های حدودا 8200 ساله برنج اهلی اشاره دارد. این مطالعه حاکی از آن است که زیرگونههای جاپونیکا و ایندیکا حدود 3900 سال قبل از هم جدا شدند.
درنهایت تیم محققان اعلام کرد که این یافتهها با شواهد باستان شناسی برای کشت برنج در دره یانگ تسه چین در حدود هشت تا نه هزار سال پیش و کشت برنج در ناحیه گنگ هند در حدود چهار هزار سال قبل همخوانی دارد. بنابراین برنج کشت شده که تصور میرفت ریشه در هند دارد عملا از چین سرچشمه میگیرد.
به نقل از: خبرگزاری میراث فرهنگی
