ارگ علیشاه
ارگ علیشاه در زمان سلطنت ایلخانیان در ایران ساخته شده است و روایت های زیادی از هدف ساخت این بنا وجود دارد. برخی هدف از ساخت این بنا را ایجاد مسجدی عظیم می دانند و برخی دیگر آن را آرامگاهی می دانند. این بنا بلند ترین بنای آجری تبریز است که استحکام بالای آن باعث شد تا این بنا به همراه قسمت هدی اندکی از مسجد کبود تنها آثار سالم از زلزله بزرگتبریز می باشند.
مهمترین ویژگی ارگ علیشاه طاق بزرگ آن است که عرضیبیشتر از طاق کسری دارد و این همان عامل منحصر به فرد بودن ارگ نیز می باشد. دستور ساخت این بنا را تاج الدین علیشاه گیلانی وزیر سلطان محمد خدابنده در سال های وزارت خود صادر کرد و از استاد فلکی تبریزی که یکی از معماران بنام آن دوران بود درخواست کرد که بنایی بسازد که نظیرش در دنیا وجود نداشته باشد و هلالی بزرگتر از هلالی طاق کسری داشته باشد و بشود از همه جای تبریز آن را دید.
ساخت این بنا بعد از مرگ علیشاه کار ساخت این بنا نیز پایان یافت. زمان گذشت و حکومت قاجار از ارگ در زمان اختلافات با روسیه به شکل نظامی استفاده کرد و قسمت هایی با این منظور بدان اضافه کرد و کاربرد ارگ را به نظامی تغییر داد. سازه ی علیشاه نیز در این دوران به ارگ علیشاه شهرت یافت اما تبریز سقوط کرد و به دست نیروهای روس افتاد و روس هایی که از مقاومت مردم تبریز ناخرسند بودند ارگ را به توپ بستند و قسمت هایی از این بنا را تخریب کردند.
بعد از قاجار حکومت پهلوی اهمیت ارگ را دانست و در سال1310 این بنا را ثبت ملی کرد و قسمت هایی که در زمان قاجار به دلیل استفاده ی نظامی از ارگ اضافه شده بود را تخریب کرد و باغ ملی را به این مجموعه اضافه کرد.
